ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ Συνέντευξη με την κα Γαληνού Ελένη!

Η συγγραφέας Γαληνού Ελένη, φιλοξενείται σήμερα στις σελίδες του blog μας, χαρίζοντας μας τις σκέψεις της, τα όνειρά της, τις καλλιτεχνικές της ανησυχίες. Μας μίλησε για τα  δύο συγγραφικά παιδιά της, το "Όταν στέρεψε η αντοχή" και το "Πέρα από τις κόκκινες γραμμές" και για το τρίτο βιβλίο που ετοιμάζει. Με μεγάλη χαρά μας επέτρεψε να αναρτήσουμε εικόνες από πίνακες που έχει ζωγραφίσει η ίδια, καθώς και από εκθέσεις ζωγραφικής που έχει συμμετάσχει, ένα υπεροχο ποίημα της όπως και μια σειρά στίχων τραγουδιών που έχει γράψει. Την ευχαριστούμε από καρδιάς για όλη την αγάπη της και κυρίως για την γλυκύτητά της!
 

Η Ελένη Γαληνού γεννήθηκε στην Αθήνα, κατάγεται από τη Μυτιλήνη και σήμερα κατοικεί στο Μαρούσι. Σπούδασε στη Σχολή Βακαλό Διακοσμητική και Γραφικές Τέχνες και εργάστηκε πάνω στο αντικείμενό της για δέκα περίπου χρόνια. Αρκετά νωρίς φιλοτέχνησε την πρώτη προσωπική σειρά χιουμοριστικών σκίτσων με γενικό τίτλο «Μπουρμπουλήθρες» και λίγα χρόνια αργότερα ακολούθησε η δεύτερη με τίτλο «Έρυκα και Ριρίκος Πικουρίκος». Και οι δύο αυτές σειρές έχουν δημοσιευθεί σε περιοδικά. Παράλληλα ασχολήθηκε με τη φωτογραφία, τη ζωγραφική, την ποίηση και τη στιχουργική. Σήμερα έχει στο ενεργητικό της πολλά ποιήματα και περισσότερους από τριακόσιους στίχους τραγουδιών. Τον Μάιο του 2007 πραγματοποίησε την πρώτη ατομική της έκθεση ζωγραφικής στο Κέντρο Τέχνης Πανταζίδης με θέμα «Σύννεφα». Ακολούθησαν δύο ακόμα ομαδικές εκθέσεις στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων, το 2007 με θέμα «Αφιέρωμα στο γαλάζιο του Αιγαίου», και το 2008 με θέμα «Γαλάζιο του Αιγαίου». Με τη λογοτεχνία καταπιάνεται τα επτά τελευταία χρόνια και, επιθυμώντας να εμβαθύνει στην έννοια και την τεχνική του μυθιστορήματος, το 2007 παρακολούθησε μαθήματα δημιουργικής γραφής. Το Όταν στέρεψε η αντοχή είναι το πρώτο της μυθιστόρημα που εκδίδεται.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

ΕΡΩΤΗΣΗ : Όταν ήσασταν μικρή τι ονειρευόσασταν να γίνεται όταν μεγαλώσετε;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ : Απ’ ότι θυμάμαι δεν είχα απόλυτα ξεκαθαρισμένη άποψη στο τι ήθελα να γίνω, όμως πάντα με τραβούσε οτιδήποτε καλλιτεχνικό. Μεγαλώνοντας η εικόνα ξεκαθάριζε και τα πρώτα πράγματα που με κέρδισαν ήταν η φωτογραφία και η ζωγραφική. Μετά πέρασα στα σκίτσα, τα ποιήματα, τους στίχους μέχρι που καταστάλαξα στην λογοτεχνία που νομίζω με κέρδισε ολοκληρωτικά. 

ΕΡΩΤΗΣΗ :  Από πού αντλείται την έμπνευσή σας για τη συγγραφή των βιβλίων σας;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ : Από πολλά και διαφορετικά πράγματα, που ίσως αρχικά να δείχνουν ασήμαντα, ωστόσο σταδιακά λειτουργούν μέσα μου σαν μαγνήτης και με κάνουν να θέλω να πλάσω ένα μύθο πίσω από αυτά. Άλλοτε μπορεί να είναι ένα σπίτι, όπως στο «Όταν στέρεψε η αντοχή» και άλλοτε κοινωνικά φαινόμενα ή συμπεριφορές ανθρώπων, όπως στο «Πέρα από τις κόκκινες γραμμές», άλλοτε πάλι, η μόνη πηγή είναι απλά η φαντασία μου. Αυτό που μετράει όμως παραπάνω, είναι ότι οτιδήποτε επιλέξω, θα το εντάξω σε μια ιστορία με ποιητικό λόγο, πολλές ανατροπές και γρήγορη κινηματογραφική ροή. 

ΕΡΩΤΗΣΗ : Το πρώτο σας βιβλίο έχει τίτλο «όταν στέρεψε η αντοχή». Πότε νιώθετε στην καθημερινότητα σας, στην κοινωνία που ζούμε,  να στερεύει η αντοχή σας ;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ : Στης δύσκολες μέρες που ζούμε, δεν είναι καθόλου σπάνιο να νιώσεις την αντοχή σου να στερεύει, όμως ο άνθρωπος κρύβει μέσα του πολύ δύναμη που ίσως δεν την γνωρίζει, και ενώ συχνά λέει, δεν θα αντέξω, βλέπει πως ο καιρός περνάει και εκείνος συνεχίζει να αντέχει. 

 

ΕΡΩΤΗΣΗ : Ποιο μήνυμα θέλετε να περάσετε στους αναγνώστες σας μέσα από το βιβλίο σας «Πέρα από τις κόκκινες γραμμές»;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ : Η κεντρική ιδέα αυτού του μυθιστορήματος είναι η ανεπαρκής επικοινωνία μέσα στην οικογένεια. Η ηρωίδα μου η Φλώρα, η μητέρα, παρόλο που αγαπά πολύ τα παιδιά της, δεν έχει την δύναμη να δει καταπρόσωπο τα  προβλήματά τους και να τα αντιμετωπίσει. Προτιμά να λέει και να πιστεύει ότι η οικογένειά της είναι μια χαρά και να νοιάζεται περισσότερο για το τι θα πει ο κόσμος. Πιστεύω, πως για θέματα, όπως η ομοφυλία, η κακοποίηση ή τα ναρκωτικά, που άλλοτε η κοινωνία έκλεινε τα μάτια και σιωπούσε, τώρα πια δεν μπορεί. Όσο κι αν είναι θέματα «ταμπού», οι γονείς πρέπει να σταθούν δίπλα στα παιδιά τους και να τα στηρίξουν για να βρουν την πραγματική τους ταυτότητα δίχως ενοχές. Γιατί κακοποίηση ενός παιδιού δεν είναι μόνο ο βιασμός ή το ξύλο, αλλά και η αδιαφορία ή η άρνηση από μέρος του γονιού να δει  και να βοηθήσει το παιδί του.

 

ΕΡΩΤΗΣΗ : Έχετε ξεκινήσει ήδη το επόμενο βιβλίο σας; Τι πραγματεύεται;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ : Έχω γράψει πολλά μυθιστορήματα που περιμένουν και συνεχίζω να γράφω. Το επόμενο ωστόσο έχει ήδη δρομολογηθεί και θα κυκλοφορήσει το Σεπτέμβριο από τις εκδόσεις ΜΙΝΩΑΣ. Είναι ένα εντελώς διαφορετικό μυθιστόρημα από τα άλλα δυο. Ούτως ή άλλως, έχω πει πολλές φορές πως, στην θεματολογία μου δεν μου αρέσει να επαναλαμβάνομαι. Μένω όμως πιστή στην γραφή μου και στην διαχείριση της ιστορίας μου, έτσι ώστε, ο αναγνώστης να είναι συνέχεια σε ενδιαφέρον και να μην καταλάβει τις ανατροπές πριν την ώρα τους. 
Το τρίτο μυθιστόρημα που θα εκδοθεί λοιπόν, είναι μια ευαίσθητη συγκινητική ιστορία που μοιάζει με θρύλο. Μιλάει για ένα κορίτσι που γεννιέται σε ένα απομακρυσμένο μοναστήρι και έχει ένα σπάνιο χάρισμα. Διαδραματίζεται κυρίως από το 1920-1940, έχει μια γεύση από τον πόλεμο, ένα δυνατό έρωτα, πολλές θυσίες, και πέντε διαφορετικές γυναίκες που μπλέκονται στην ζωή του κοριτσιού με μοιραίο τρόπο. Στην ουσία, αναφέρεται στον άνθρωπο και τα δώρα που του χαρίζονται, στις αδυναμίες και τα λάθη του, όμως πάνω απ’ όλα, υμνεί το μεγαλείο και τη δύναμη της αγάπης. Θα έλεγα επίσης πως υπάρχουν και δεύτερες αναγνώσεις πίσω από το προφανές, για όσους θέλουν να σταθούν σε κάποια θέματα λίγο παραπάνω. Η ιστορία φτάνει μέχρι τις μέρες μας όπου η τελευταία ηγουμένη αποκαλύπτει την συγκλονιστική ιστορία που ακόμη θυμάται, και…

ΕΡΩΤΗΣΗ : Ποια είναι η γνώμη σας για την παράλληλη συγγραφή /παράλληλη λογοτεχνία;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ : Ενδιαφέρουσα φαίνεται, όμως ομολογώ πως δεν το έχω επιχειρήσει ούτε έχω διαβάσει κάτι αντίστοιχο. Νομίζω προτιμώ να γράφω μόνη μου. 

ΕΡΩΤΗΣΗ : Αν το επιχειρούσατε με ποια/ποιον συγγραφέα θα θέλατε να συνεργαστείτε;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ : Δεν ξέρω πραγματικά. Θεωρώ πως χρειάζεται πολύ περισσότερη δουλειά για να βγει ένα σωστό αποτέλεσμα. Είναι πάντως μια πρόκληση. 

ΕΡΩΤΗΣΗ : Ποιο βιβλίο σας θα θέλατε να γυριστεί κινηματογραφική ταινία και με ποιο τραγούδι θα ντύνατε μουσικά το trailer της ταινίας;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ : Μου έχουν πει φίλοι και αναγνώστες, ότι τις ιστορίες μου τις βλέπουν πεντακάθαρα όταν διαβάζουν τα βιβλία μου. Και εγώ τις βλέπω όταν τις γράφω. Τις σκηνοθετώ με λεπτομέρειες και ενσαρκώνω τους ήρωες σαν ηθοποιός για να τους σκιαγραφήσω σωστά ώστε να δείχνουν αληθινοί. Γράφω μάλιστα και στίχους πολλές φορές σε κάποια σημεία που, αν ήταν ταινία ή σίριαλ, θα έπεφτε ένα τραγούδι εκεί που δεν χωρούν λόγια. Τώρα ποιο απ’ όλα τα μυθιστορήματά μου θα διάλεγα ή τι μουσική θα έβαζα, νομίζω θα το έψαχνα πολύ.  

ΠΙΝΑΚΑΣ ΤΗΣ κας Γαληνού

ΕΡΩΤΗΣΗ : Ποια καλλιτεχνική σας πλευρά αγαπάτε λίγο περισσότερο (ζωγραφική, ποίηση, συγγραφή, διακόσμηση, σκίτσα, στιχουργική);

ΑΠΑΝΤΗΣΗ : Νομίζω ότι όλες λειτουργούν παράλληλα μέσα μου και δεν τις διαχωρίζω. Έχω γράψει μυθιστορήματα που έχουν μέσα πίνακες και άλλα που έχουν ποιήματα ή στίχους. Όμως και τους πίνακές μου στις εκθέσεις, πάντα συνόδευαν ποιήματα ή στοίχοι. Αν έπρεπε όμως να διαλέξω μόνο μια, θα έλεγα πως η λογοτεχνία με έχει κερδίσει περισσότερο γιατί μπορώ να γράφω με ποιητικό λόγο και να δίνω παράλληλα ολοζώντανες εικόνες.  

ΕΡΩΤΗΣΗ : Τι σας γοητεύει στη συγγραφή ποιημάτων;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ : Ότι πρέπει να πεις μια ιστορία με λίγες μόνο γραμμές, να δώσεις πολλά νοήματα, μηνύματα, εικόνες και συναισθήματα, και να μαγέψεις με τις λέξεις. 

ΕΡΩΤΗΣΗ : Ποιο ποίημα κάθε φορά που το ακούτε ή το διαβάζετε σας συγκινεί;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ : Δεν μπορώ να διαλέξω ένα. Κατά καιρούς, και ανάλογα με τα βιώματα που έχω εκείνη την εποχή, όλο και κάτι διαφορετικό με συγκινεί. Πρόσφατα όμως μεταξύ άλλων, διάβασα ένα της Κ. Δημουλά, το ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ, και το θυμάμαι ακόμη.  

ΕΡΩΤΗΣΗ : Υπάρχει κάποιος Έλληνας ζωγράφος που σας έχει επηρεάσει στον τρόπο που ζωγραφίζετε;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ : Υπάρχουν πολλοί ζωγράφοι που θαυμάζω και εκτιμώ βαθιά για τη δουλειά τους. Άλλοτε για τα χρώματα, ή για τον τρόπο που χειρίζονται φως και σκιά, την οπτική γωνία, την σύνθεση, την τεχνική, ακόμη και για τα θέματα που επιλέγουν. Θα έλεγα πως μου αρέσει περισσότερο το ονειρικό και η λεπτομέρεια, από αφηρημένες εικόνες.  

ΠΙΝΑΚΑΣ της κας Γαληνού

ΕΡΩΤΗΣΗ :  Ποιον πίνακα θα θέλατε να είχατε ζωγραφίσει εσείς;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ :Πολύ δύσκολη απάντηση. Πώς να τολμήσεις να αγγίξεις έστω και ελάχιστα ένα Ντα βίντσι, ένα Νταλί, ένα Ντύρερ, ένα Γκύζη, ή ένα Ιακωβίδη; 

ΕΡΩΤΗΣΗ : Περιγράψτε με λίγα λόγια πώς αισθάνεστε όταν βλέπετε το γαλάζιο του Αιγαίου (καθώς έχετε συμμετάσχει σε δυο εκθέσεις ζωγραφικής με θέμα «Γαλάζιο του Αιγαίου» όπως βλεπουμε στις εικόνες); Ποιο νησί του Αιγαίου σας έχει κλέψει την καρδιά;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ : Η Μυτιλήνη σίγουρα είναι απ’ τα πιο αγαπημένα μου νησιά, αφού είναι και ο τόπος καταγωγής μου. Όσο για το Αιγαίο, θα σας το πω με ένα ποίημα. Το έγραψα μαζί με κάποιους ακόμη στοίχους που συνόδευαν τους πίνακές μου στις εκθέσεις στο Δήμο Αθηναίων.

ΜΙΑ  ΑΝΑΣΑ  ΑΙΓΑΙΟ

Υδάτινη η γη του Ποσειδώνα

αμμουδερή και βράχυνη  στα ακροδάχτυλά της

μια ανάσα ανέμου ακόμα

σκίρτησε κι ανατρίχιασε η θαλασσένια σάρκα.

Ξαπόστασε ξένε

στη χρυσογάλανη ετούτη γη είσαι καλοδεχούμενος.

Γύρε στην δροσερή αγκαλιά

ντύσου μονάχα αλμύρα

πιες την σαν στάλα έρωτα

τούτη η νερένια άβυσσος κρύβει τόσα πολλά.

Δες, οι Νηρηίδες ξυπνούν,

οι όμορφες νύμφες των νερών σέρνουν το άρμα τους

σίμωσε κι αφουγκράσου

υμνούνε ήρωες, θεούς

λένε για μύθους,

μιλούν για άθλους, για περιπέτειες,

του Ομήρου στίχους…

Γεύσου λίγη απ’ τη δόξα τους

ταξίδεψε μαζί τους…

Πάρε μια ανάσα

γέμισε ως μέσα σου βαθιά γαλάζιο, φως, αρμύρα

νοιώσ’ τη μαγεία που μεθά

γέμισε ξένε Αιγαίο. 

ΕΡΩΤΗΣΗ : Πείτε μας τους πιο αγαπημένους στίχους ενός τραγουδιού που έχετε γράψει και ποια ήταν η αφορμή για τους γράψετε;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ : Αγαπώ πολλά δικά μου κομμάτια για διαφορετικούς λόγους. Τα έχω γράψει για φίλους, για όμορφες ή δύσκολες στιγμές, για πράγματα που μας πληγώνουν ή μας ευχαριστούν. Όμως τώρα, θα προτιμήσω να σας δώσω τα τρία τραγούδια που έγραψα ειδικά για το μυθιστόρημα «Πέρα από τις κόκκινες γραμμές» και που μελοποιήθηκαν από τους μουσικούς, Νάσσο Σωπύλη και Σπύρο Κλείσσα,  και παίχτηκαν ζωντανά στην παρουσίαση του βιβλίου μου τον Νοέμβριο του 2014. Είναι τραγούδια βασισμένα αποκλειστικά στο βιβλίο, και αντί να διαβάσουμε αποσπάσματα, παρουσιάσαμε αυτά ζωντανά. Υπάρχουν ανεβασμένα για όσους θέλουν να τα ακούσουν και να τα δουν, στο: youtube Πέρα από τις κόκκινες γραμμές. 

 1.ΑΠΟΛΟΓΟΥΜAI

Απολογούμαι για όσα με κατηγορείς

ζητώ συγνώμη μα τα λόγια δεν μετράνε

απολογούμαι όμως γύρνα και θα δεις

αυτά που έκανες εσύ μας ξεπερνάνε.

R.   Γιατί αγάπη μου εσύ

κρυφτό έπαιζες με τις αλήθειες

αρνιόσουν πάντα να τις δει

τα λάθη γίνονταν συνήθειες.

Όμως αγάπη μου εγώ

ως και τα λάθη σου αγαπούσα

ως και το λάθος τούτο εδώ

και τούτο θα στο συγχωρούσα.

Γιατί αγάπη μου εμείς

τόσα φορτία κουβαλάμε

συνοδοιπόροι μιας ζωής

λάθη και ψέματα μετράμε.

Απολογούμαι για όσα με κατηγορείς

ζητώ συγνώμη μα αγάπη μου φοβάμαι

εγώ δικάστηκα από σένα μα αν μπορείς

δικές σου οι πράξεις που όλο πιο βαθιά μας πάνε.

R.   Γιατί αγάπη μου εσύ

κρυφτό έπαιζες με τις αλήθειες

αρνιόσουν πάντα να τις δεις

τα λάθη γίνονταν συνήθειες.

Όμως αγάπη μου εγώ

ως και τα λάθη σου αγαπούσα

ως και το λάθος το στερνό

και τούτο θα στο συγχωρούσα.

Γιατί αγάπη μου εμείς

τόσα φορτία κουβαλάμε

συνοδοιπόροι μιας ζωής

λάθη και ψέματα μετράμε.

Στίχοι: Ελένη Γαληνού.

2. ΠΕΡΝΩ ΤΙΣ ΜΟΙΡΑΙΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ

Δεν ξέρεις τι νιώθω

δεν ξέρεις τι πέρασα

δεν έχω πια στόχο

νομίζω πως γέρασα,

τα τόσα σου λάθη

που απλά τα προσπέρασα

πονούν σαν αγκάθι

μα δεν στο φανέρωσα.

R.  Και τούτο το πράσινο βλέμμα

με λιώνει, μου κόβει το αίμα

βαθιά με πονούν οι στιγμές

για πες μου, αλήθεια τι θες;

Γυρεύεις ακόμα ένα ψέμα;

Δεν βλέπεις αλήθεια εμένα;

Κι απόψε χωρίς ενοχές

ξεφεύγω απ’ το όριο του χθες

κι απόψε γεμάτος πληγές

περνώ τις μοιραίες γραμμές.

Δεν βλέπεις το ρίσκο

δεν βλέπεις πως ξέφτισα

κουράγιο δεν βρίσκω

νομίζεις πως κέρδισα;

Ακόμα μια μάχη

τα τείχη σου γκρέμισα

κανείς μην το μάθει

πληγές πάλι γέμισα.

R.  Και τούτο το πράσινο βλέμμα

Με λιώνει, μου κόβει το αίμα

βαθιά με πονούν οι στιγμές

για πες μου, αλήθεια τι θες;

Γυρεύεις ακόμα ένα ψέμα;

Δεν βλέπεις αλήθεια εμένα;

Κι απόψε χωρίς ενοχές

ξεφεύγω απ’ το όριο του χθες.

κι απόψε γεμάτος πληγές

περνώ τις μοιραίες γραμμές.

Στίχοι: Ελένη Γαληνού

3. ΑΠΟΤΥΠΩΜΑΤΑ

Ψέματα, λάθη και σιωπές

που χρόνια τώρα κουβαλάω

βαθιές μ’ ανοίγανε πληγές

μάτωνα δίχως να μιλάω

κι απ’ τις ατέλειωτες σιωπές

θυμό μονάχα κουβαλούσα

μια-μια τις κόκκινες γραμμές

δίχως ντροπή τις ξεπερνούσα.

R.    Αποτυπώματα σκορπούσες στη ζωή μου

διψούσε η ανάγκη, θόλωνε τη λογική μου

αιμορραγούσα κι ήμουν μόνο ένα παιδί

να σε μοιράζομαι δεν άντεξα στιγμή.

Αποτυπώματα δικά σου είχα γεμίσει

μα ότι κι αν έκανα δεν βρέθηκε η  λύση

πικρή η αγάπη σου, την ένιωθα μισή

να σε μοιράζομαι δεν άντεξα στιγμή.

Ψέματα, λάθη κι ενοχή

τον ύπνο μου ναρκοθετούσαν

στιγμές από μικρό παιδί

αβάσταχτα με τυραννούσαν

μα τώρα που έφυγες εσύ

τίποτα δεν μπορεί ν’ αλλάξεις

μετρώ ακόμη μια σιωπή

απ’ τις δικές σου λάθος πράξεις.

R.    Αποτυπώματα σκορπούσες στη ζωή μου

διψούσε η ανάγκη, θόλωνε τη λογική μου

αιμορραγούσα κι ήμουν μόνο ένα παιδί

να σε μοιράζομαι δεν άντεξα στιγμή.

Αποτυπώματα δικά σου είχα γεμίσει

μα ότι κι αν έκανα δεν βρέθηκε η  λύση.

πικρή η αγάπη σου, την ένιωθα μισή

να σε μοιράζομαι δεν άντεξα στιγμή.

Στίχοι: Ελένη Γαληνού

ΒΙΒΛΙΑ ΤΗΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΣ

1. Όταν στέρεψε η αντοχή

Φθινόπωρο 1961. Σε μια ακτή της Μυτιλήνης εντοπίζεται σε άσχημη κατάσταση μια νεαρή έγκυος, η Μαριάνθη, με τον τρίχρονο γιο της. Η κοινή τους πορεία διακόπτεται εκεί. Μια μέρα πριν κάτω από περίεργες συνθήκες είχε αναγκαστεί να εγκαταλείψει το σπίτι της και να περάσει λαθραία απ' την Τουρκία στην Ελλάδα. Αγγίζοντας τα όρια του πόνου, με φόντο τον θάνατο και τα αμείλικτα κύματα που απειλούσαν να την καταπιούν, ατσαλώνεται με πείσμα να επιβιώσει και ορκίζεται εκδίκηση. Τη Μαριάνθη περιμαζεύει και περιθάλπει η Δέσποινα, μια αρχοντική γυναίκα χτυπημένη επίσης απ' τη ζωή. Της προσφέρει στέγη, αγάπη και μια ζεστή οικογένεια γι' αυτήν και το κοριτσάκι που γεννιέται.
Στην πορεία του χρόνου, η μοίρα αποκαλύπτει ίντριγκες, υφαίνει νέες, τις ποτίζει με μίσος, λάθη και εμμονή, πλέκοντας παράλληλα έναν ιστό από έρωτα. Η Μαριάνθη, με τη βοήθεια ενός ικανού ντέτεκτιβ, παλεύει να εκπληρώσει την ορκισμένη της εκδίκηση και αφοσιώνεται στην ανεύρεση του χαμένου της γιου. Όταν χρόνια μετά φωτίζεται η ανατριχιαστική αλήθεια, στερεύει μέσα της κάθε αντοχή.
Υπάρχουν, όμως, όρια στην ανθρώπινη αντοχή;

2. Πέρα από τις κόκκινες γραμμές 

Δύο γενιές, δύο ερωτικά τρίγωνα
που μπλέκονται κρυφά.
Αντώνης και Τέλης: δύο φίλοι που διεκδίκησαν την ίδια γυναίκα με διαφορετικό αλλά επίμονο τρόπο. Η Φλώρα, ως γυναίκα αλλά και ως μητέρα, θα κάνει λάθη παρασυρμένη από την παθολογική της ζήλια και από φόβο μήπως έρθει αντιμέτωπη με αλήθειες που αρνείται πεισματικά να δει. Ο έρωτας των τριών αυτών ανθρώπων, αγγίζοντας τα όρια του πάθους, της εξάρτησης και της εμμονής, θα τους οδηγήσει σε σφάλματα με ανεπανόρθωτες συνέπειες.
Ο Λίο, ο γιος της Φλώρας, δεν θα δεχτεί να μοιραστεί την αγάπη της μάνας του με κανέναν. Με τον καιρό, ο θυμός θα τον απομακρύνει από την οικογένεια και η ακαταμάχητη ομορφιά του θα τον ωθήσει σε παραβατικές συμπεριφορές πλάι στις σεξουαλικές του ανάγκες. Η Εύα, η κόρη της Φλώρας, θα βρεθεί στο μάτι του κυκλώνα δίχως να φταίει. Τα δύο αδέρφια θα μπλεχτούν ασύμμετρα στον ίδιο έρωτα, καταλήγοντας σ' ένα κρυφό και καταστροφικό τρίγωνο.
Τραυματικές εμπειρίες, ανομολόγητες πράξεις, φοβίες, προδοσία και απώλειες θα στιγματίσουν τις ζωές όλων και θα καθορίσουν τη μετέπειτα πορεία τους. Παρασυρμένοι από αυτή τη δίνη, θα ξεπεράσουν τα επιτρεπτά όρια ακολουθώντας τις αδυναμίες τους, διαβαίνοντας κάθε τόσο μια ακόμα κόκκινη γραμμή...

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΜΙΝΩΑΣ : Βιβλία της κας Γαληνού Ελένης

ΚΡΗΤΙΚΟΥ ΚΑΛΛΙΟΠΗ