Βλέποντας για πρώτη φορά το εξώφυλλο της εξομολόγησης του κ
Σ.Πετρουλάκη, ενθουσιάστηκα τόσο πολύ, που είπα αυτό θα το αποκτήσω,
κωφεύοντας σε όλες τις κριτικές, αν και μέχρι τώρα έχει εκτιμηθεί πολύ
θετικά,δικαιώνοντας παράλληλα και το αλάθευτο ένστικτό μου.
Είναι η πρώτη φορά που πραγματικά αισθάνομαι φτωχή από λόγια,για να περιγράψω με σαφήνεια τα συναισθήματα που βίωσα διαβάζοντάς το. Θα το χαρακτήριζα ως το βιβλίο του πεπρωμένου. Η σχεδιασμένη μοίρα μίας 11χρόνης κοπέλας και η προδιαγεγραμμένη πορεία της σε μια ζωή που όχι μόνο της χάρισε απλόχερα, την ανείπωτη μοναξιά της ψυχής-που της προκάλεσε άδικος χαμός των δυό γονιών της- αλλά και την περιφρόνηση των άλλων και εν συνεχεία αισθάνθηκε κοφτερό μαχαίρι,την αδικία,την ατιμία και την βεβήλωση σε ότι πιο ιερό.
Ο συγγραφέας με την καλοδουλεμένη και κατανοητή γραφή του,τα πολλαπλά σχήματα λόγου, τις εικόνες που ξεπηδούν ζωντανές μπροστά σου,πλαισιώνοντας με μαεστρία το σκηνικό των καταιγιστικών εξελίξεων, αλλά και τις απρόσμενενες ανατροπές,φθάνει τον αναγνώστη στα όρια των συναισθημάτων του.
Από μικρό παιδί,θεωρούσα ιδιαίτερα αγαπητές και προσφιλείς σε μένα τις αληθινές ιστορίες,παρακολουθώντας συχνά πυκνά με στωικότητα και ιδιαίτερη προσήλωση τις ιστορίες γηραιότερων και ζυμωμένων με την ζωή ανθρώπων. Αυτή είναι και η εξομολόγηση. Μία σοκαριστική,απίστευτη και συνάμα τόσο αληθινή ιστορία, βασισμένη σε αλήθειες που κάνουν τον αναγνώστη να ντρέπεται την ίδια την ανθρώπινη υπόστασή του! Ν΄αναλογίζεται γιατί πρέπει να είναι η ζωή, τόσο μοχθηρή και εκδικητική , με αθώες ψυχές όπως τα παιδιά. Να μισεί τα πάθη του, που τον οδηγούν στην ηθική και σωματική κατάρρευση και να περιμένει υπομονετικά, την απαλλαγή από οτιδήποτε δυσάρεστο,κοινώς την λύτρωση!
Οι σκηνές σοκαριστικές και αποτρόπαιες,το ύφος του συγγραφέα μας άλλοτε λυρικό και καλαίσθητο,όταν περιγράφει με παραστατικές εικόνες, τον φυσικό πλούτο της Ηπείρου και άλλοτε υποβλητικό έως λυτρωτικό, όταν επιχειρεί να εισχωρήσει σε ψυχικές καταστάσεις που αποδεκατίζουν την ανθρώπινη υπόσταση.
Προσωπικά αξίζουν θερμά συγχαρητήρια στον κ. Πετρουλάκη,γιατί ο καθένας διαβάζοντάς το φθάνει στο ναδίρ των συναισθημάτων του!
Διαβάστε το,θα
σας αποζημιώσει!!!
ΔΗΜΑΚΟΠΟΥΛΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ