Ποτέ μου δεν κατάλαβα την ποίηση. Από τα σχολικά χρόνια ακόμα, ήμουν
από αυτούς που ποτέ δεν κατάλαβαν τι ήθελε να πει ο ποιητής. Ειδικά όταν
διάβαζα για πουλάκια, αστράκια, συννεφάκια, και άλλων ειδών –άκια,
ουρανούς και περίεργα επίθετα σε -μένος -μένη - μένο, πάντα έχασκα σα
χάνος με ένα «ε?» μετέωρο.
Ίσως να διάβαζα λάθος ποιήματα για την ηλικία μου, ίσως να διάβαζα
λάθος ποιήματα γενικότερα. Ίσως απλά με την ποίηση δεν το χω. Πάντα για μένα υπήρξε ένα κομμάτι ακατανόητο, το οποίο δεν μπορούσα με τίποτα να ακολουθήσω.
Μέχρι που διάβασα κάτι.
«Εκείνο που φοβάμαι πιο πολύ είναι μη γίνω "ποιητής". Μην κλειστώ στο
δωμάτιο ν' αγναντεύω τη θάλασσα κι απολησμονήσω. Μην κλείσουνε τα
ράμματα στις φλέβες μου κι από θολές αναμνήσεις και ειδήσεις της ΕΡΤ
μαυρίζω χαρτιά και πλασάρω απόψεις. Μη με αποδεχτεί η ράτσα που μας
έλιωσε για να με χρησιμοποιήσει. Μη γίνουνε τα ουρλιαχτά μου
μουρμούρισμα για να κοιμίζω τους δικούς μου. Μη μάθω μέτρο και τεχνική
και κλειστώ μέσα σε αυτά για να με τραγουδήσουν».
Όπα, λέω εδώ είμαστε. Να και κάποιος που μιλάει μια γλώσσα που καταλαβαίνω. Κάπως έτσι γνώρισα την Κατερίνα Γώγου.
Για όσους δεν την ξέρουν ή κάτι τους θυμίζει το όνομά της, η Κατερίνα
Γώγου είναι γνωστή στο ευρύ κοινό από τις ερμηνείες δεύτερων ρόλων σε
πολύ δημοφιλείς ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου.
Ήταν η
συμμαθήτρια της Αλίκης Βουγιουκλάκη στο «Ξύλο βγήκε απ’ τον παράδεισο»
(πρόσεχα την Πολυχρονοπούλου, που πρόσεχε την Ξανθοπούλου, που μίλαγε με
τη Γιαδικιάρογλου).
Ήταν η αδελφή της Τζένης Καρέζη στην ταινία
«Μια τρελή, τρελή οικογένεια», που χόρευε ασταμάτητα στο πλευρό του
Τζανετάκου. Ήταν και η υπηρέτρια της Ελενίτσας, στο «η δε γυνή να
φοβήται τον άντρα».
Αυτοί που τη γνώρισαν και την έζησαν όμως,
λένε πως ο ρόλος του κλόουν δεν της ταίριαζε καθόλου. Στην
πραγματικότητα ήταν ένα μοναχικό πλάσμα, με ένα μυαλό που δε σταματούσε
να σκέφτεται ποτέ. Η αληθινή της ταυτότητα αποκαλύφθηκε όταν άφησε την
υποκριτική και άρχισε να γράφει.
Είχε τόσα να πει το Κατερινάκι,
που το στιλό της έπιανε φωτιά στο χέρι της. Ήταν ένας άνθρωπος
ευαίσθητος, που αρνούνταν να συμβιβαστεί και να δεχτεί τα πράγματα έτσι
όπως της τα σερβίριζε ο κόσμος. Πνιγόταν από την αγανάκτησή της για το
κακό γύρω της και την αγάπη της για τη ζωή και τους ανθρώπους. Πνιγόταν
και όσα δεν μπορούσε να πει, τα έγραφε με πάθος και μανία.
Δεν έχω να πω και πολλά! καλύτερα είναι να αφήσετε την ίδια να σας τα πει. Θα τα καταλάβετε όλα!
Αν σας αρέσει η ποίηση, αλλά δεν ξέρετε από πού να ξεκινήσετε (για να
μην πέσετε στα βαθιά), εγώ θα πρότεινα να ξεκινήσετε χωρίς μέτρα, χωρίς
σταθμά και από αυτούς που μιλάνε τη γλώσσα σας