Προκαταλήψεις,
στερεότυπα και άγραφοι νόμοι, προβάλλουν μέσα από τη δωρική και εξαιρετικά
δυνατή πένα της κας Σαμαϊλίδου και προβληματίζουν, συγκλονίζουν, συγκινούν. Από
γενιά σε γενιά, μαζί με τις υπέροχες, παραδόσεις, τα μαγευτικά ήθη και έθιμα,
διαιωνίζονται δυστυχώς ακόμα και σήμερα, στάσεις και συμπεριφορές που
πληγώνουν, περιθωριοποιούν και στιγματίζουν βαθιά τις ψυχές των ανθρώπων.
 |
| ΚΛΙΚ για να διαβάσετε την υπόθεση |
Δύο
παράλληλες ιστορίες που ο χρόνος και η Μοίρα θα τις ενώσεις πάνω από τη ζωή της
μικρής Αγγελικής, ξεδιπλώνονται στις σελίδες του μυθιστορήματος με τίτλο «Το
Στίγμα». Από τη μία, ο Μιχάλης και η Ευτέρπη, έχουν γευτεί πολλάκις την πίκρα και
την απογοήτευση που φέρει η προδοσία οικείων και συγγενών, μα η αγάπη τους,
βαθιά και στιβαρή, τους προσφέρει τη δύναμη να συνεχίσουν και να δημιουργήσουν
ένα όμορφο σπιτικό που πλημμυρίζει από χαμόγελα και θαλπωρή. Μα κρατάει άραγε η
ευτυχία για πάντα; Πόσο μπορεί ν’ αντισταθεί η καρδιά στους πειρασμούς; Αντέχει
η αγάπη να συγχωρέσει τα λάθη;
Στην
αντίπερα όχθη, μια εφηβική ψυχή γνωρίζει τον έρωτα και καρδιοχτυπά τρελά.
Ρισκάρει, γεύεται τους χυμούς της ερωτικής τρέλας, τολμάει και αδημονεί να
πορευτεί με το έτερον της ήμισυ για πάντα. Η είδηση όμως της εγκυμοσύνης της
ανατρέπει όλα τα δεδομένα που είχε στο μυαλό της. Ξαφνικά έρχεται αντιμέτωπη με
την απόρριψη, τον χλευασμό, την εκδικητικότητα, μα κυρίως με το μένος της οικογένειάς
της. Η τιμή του πατέρα είναι πιο ιερή από το ίδιο του το σπλάχνο, και αυτό το
μαθαίνει με τον πιο απάνθρωπο τρόπο η Χρυσάνθη. Η θέλησή της να ζήσει
καταφέρνει να την οδηγήσει στην αγκαλιά του Μιχάλη και της Ευτέρπης, που θα την
βοηθήσουν να γιατρέψει τις πληγές της. Μα σύντομα θ’ ανοίξει μια βαθιά ρωγμή
στη μητρική της υπόσταση, μια ρωγμή που θ’ αναγκαστεί να τη θάψει βαθιά και να
συνεχίσει στο μονοπάτι της ζωής της. Θα καταφέρει να συναντήσει την αληθινή
αγάπη; Θα απολαύσει τελικά τις χαρές της ζωής;
Ένα
κοινωνικό φαινόμενο, που ξεπερνά χωρικά και χρονικά όρια, παρουσιάζεται με
γλαφυρότητα μέσα από τη συναρπαστική πλοκή αυτής της αληθινής ιστορίας. Κάθε
σελίδα μετουσιώνεται σε δυνατές εικόνες, σε σκηνές γεμάτες αγωνία και
καταιγιστικές ανατροπές που σοκάρουν. Η γραφή της συγγραφέως με κατέκλυσε από
συναισθήματα έντονα και τόσο αντιφατικά μεταξύ τους : χαρά, ευτυχία, θυμός,
μίσος, απόγνωση, θυμός, πόνος, συγκίνηση, λύτρωση, απογοήτευση. Η απλότητα και
η αμεσότητα του λόγου της προσδίδει την απαιτούμενη ένταση στα γεγονότα και τονίζει
την τραγικότητα των απρόσμενων εξελίξεων που ταλανίζουν το δρόμο της ζωής των
ηρώων. Οι χαρακτήρες, απλοί, καθημερινοί άνθρωποι της διπλανής πόρτας, με
χαρακτηριστικές συμπεριφορές της ελληνικής κουλτούρας, που καταφέρνουν να
συγκεράσουν τη φιλοξενία, με τον ρατσισμό, την ανοικτή αγκαλιά με τον
στιγματισμό ενός ψυχικά διαταραγμένου ανθρώπου, την στοργή με την
περιθωριοποίηση.
Η
ζωή της Χρυσάνθης παλεύει με τα κύματα της κοινωνικής κατακραυγής και ψάχνει να
βρει απάγκιο στην άδολη αγάπη και την προσφορά συμπόνιας και παρηγοριάς από
άγνωστους ανθρώπους. Αγάπησα τη Χρυσάνθη για τη δύναμη της ψυχής της, για τη
βαθιά πίστη στον εαυτό της, για το σθένος της, για την αγάπη που άνθισε στην
καρδιά της, χωρίς ίχνος λιπάσματος μητρικής στοργής και πατρικής ζεστασιάς. Μια
συγκλονιστική γυναίκα που από παιδί έγινε Μάνα, που έβαλε το ριζικό του παιδιού
της πάνω από κάθε προσωπική ανάγκη, που πάτησε τα πόδια της γερά στη γη και
στάθηκε κολόνα ασφάλειας και σιγουριάς για την οικογένειά της.
Το
μυθιστόρημα αυτό αποτελεί στην πραγματικότητα ένα φόρο τιμής για τους αφανείς
ήρωες της ζωής, που ανοίγουν τα φυλλοκάρδια τους χωρίς δισταγμό, φόβο,
συμφέρον, και δίνουν από το υστέρημα τους, οικονομικό και συναισθηματικό, για
ν’ απαλύνουν την απελπισία και τον πόνο του συνανθρώπου τους. Και ταυτόχρονα
αποτελεί καταπέλτη για όλους εκείνους που η μεμψίμοιρη λογική τους, δεν
κατάφερε να ξεπεράσει τα πρέπει της κλειστής κοινωνίας και οδήγησε αθώες ψυχές,
σε τραγικά λάθη και καταστροφικές αποφάσεις.
Ένα
μάθημα ζωής, αξιοπρέπειας, μεγαλείου ψυχής και αστείρευτης αγάπης...