Ομολογώ ότι την πρώτη φορά που αποφάσισα να διηγηθώ το κλασικό παραμύθι των αδερφών Γκριμ στα παιδιά μου, έπιασα τον εαυτό μου ν' αλλάζει το τέλος, φοβούμενη τις αντιδράσεις τους. Ως εκπαιδευτικός και μητέρα, έχω συζητήσει πολλάκις την ακαταλληλότητα κάποιων κλασικών ιστοριών. Κανείς δεν μπορεί να τα απορρίψει καθώς προσφέρουν σπουδαία μαθήματα στάσης ζωής στα παιδιά, όμως το μονοπάτι που ακολουθεί η πλοκή τους κάποιες φορές, θεωρώ ότι είναι αρκετά σκοτεινό για την ψυχοσύνθεση της τρυφερής ψυχής τους. Η συγγραφέας Μαρίνα Γιώτη, με το νέο της βιβλίο "Σκουφοκοκκινίτσα", ήρθε για να δώσει φως και χρώμα στην ιστορία του κοριτσιού με την κόκκινη κάπα, και να μας δείξει την όμορφη, αθέατη πλευρά της Κοκκινοσκουφίτσας. Μια ευφυής, ευρηματική, ευφάνταστη και τρυφερή προσέγγιση που θα κατακτήσει τις καρδιές μικρών και μεγάλων. Μια πρωτότυπη σύλληψη που θα οδηγήσει τα βήματα των παιδιών στην κατάκτηση της δικής τους αλήθειας...
 |
| ΚΛΙΚ για να διαβάσετε την υπόθεση |
Η καλλιέργεια της δημιουργικής και της κριτικής σκέψης των παιδιών, καθώς και η ανάπτυξη της ικανότητάς τους ν' ανακαλύπτουν νέους δρόμους, αναδεικνύεται μοναδικά μέσα από τη "Σκουφοκοκκινίτσα". Η συγγραφέας δεν επιχειρεί σε καμία περίπτωση ν' απαξιώσει το κλασικό παραμύθι. Αντιθέτως, με μεγάλη ευαισθησία και αγάπη, ξεδιπλώνει την ιστορία της μικρής ηρωίδας, και δανείζεται το οικείο περιβάλλον της και τους λατρευτούς ήρωές της, για να βοηθήσει τους μικρούς αναγνώστες να χαλαρώσουν και να αφεθούν στα χέρια του Φάνη του Μπούφου. Κρατώντας το χέρι του σφιχτά, τα παιδιά μαθαίνουν να ψάχνουν πάντα πίσω από το προφανές, να μην παρασύρονται εύκολα σε εσφαλμένα συμπεράσματα, να μην πιστεύουν πάντα τις φήμες και κυρίως να μην απορρίπτουν όποιον είναι διαφορετικός. Ακόμα και η επιλογή του μπούφου στο ρόλο του δαιμόνιου ρεπόρτερ προάγει με μαεστρία τα μηνύματα αυτά. Ταυτόχρονα οι μικροί αναγνώστες ή ακροατές, φτάνουν στο ευτυχισμένο φινάλε χωρίς κανείς να φάει ή να καταπιεί κάποιον, και αυτό σίγουρα είναι σωτήριο για τον ψυχισμό τους.
"Μαμά
όταν μεγαλώσω θέλω να παντρευτώ τη Σκουφοκοκκινίτσα. Έχει τόσο όμορφα
μάτια!" αναφώνησε ο πεντάχρονος γιος μου αντικρίζοντας για πρώτη φορά το
εξώφυλλο του βιβλίου, και συμμερίζομαι απόλυτα τον ενθουσιασμό του. Η
εικονογράφηση - της ίδιας της συγγραφέως - είναι Εξαιρετική! Οι
λεπτομέρειες της απεικόνισης των ηρώων, των αντικειμένων, των ζώων, του
δάσους, των σπιτιών είναι απίστευτες. Έχεις την αίσθηση, ότι σαν άλλη Αλίκη
έχεις μεταφερθεί στη χώρα των θαυμάτων και ζεις την ιστορία από κοντά.
Μαγεύεσαι κυριολεκτικά από αυτά τα τεράστια εκφραστικά μάτια του λύκου,
των γιαγιάδων, του κυνηγού, του μπούφου και φυσικά της ίδιας της μικρής
πρωταγωνίστριας. Είναι εκπληκτικό πώς αποτυπώνονται μέσα σ' αυτά, τα
συναισθήματά των χαρακτήρων, και πώς σε παρασύρουν ν' αγκαλιάσεις τον
"κακό" λύκο, να καθησυχάσεις την τρομοκρατημένη γιαγιά και να παίξεις με τους
νέους φίλους της "Σκουφοκοκκινίτσας" στα χιόνια. Οι υπέροχες εικόνες που
συντροφεύουν κάθε σκηνή του συναρπαστικού αυτού παραμυθιού, συνδυάζονται περίφημα με το παιχνίδισμα της γραμματοσειράς και ντύνουν εξαίσια το ξεδίπλωμα της ιδιαίτερης αυτής αναμέτρησης ανάμεσα στην αλήθεια και τον μύθο.
Η προσεγμένη επιμέλεια των
εκδόσεων Διόπτρα, οι οδηγίες της κας Αντύπα, οι προτάσεις της κας Χατζηιωάννου -
Σταθοπούλου και η σελίδα σκιτσογραφίας της κας Γιώτη, μετέτρεψαν αυτό το βιβλίο σε μια ευχάριστη συντροφιά και ταυτόχρονα σε
ένα πολύτιμο βοηθό των γονιών και των εκπαιδευτικών στην προσπάθειά τους
να προάγουν τη φαντασία και τη δημιουργικότητα των παιδιών. Η "Σκουφοκοκκινίτσα" κατόρθωσε να δώσει μια νέα πνοή στο παιδικό βιβλίο και στο σπουδαίο ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει στην ανάπτυξη και τη διαμόρφωση της προσωπικότητας των παιδιών μας.
Με τρυφερότητα και διορατικότητα, η κα Γιώτη κράτησε σφιχτά το χέρι της Κοκκινοσκουφίτσας και την έφερε στο σήμερα, για να μας βοηθήσει να καταπολεμήσουμε τα στερεότυπα, να διδάξουμε στα παιδιά μας τις έννοιες του ρατσισμού και του στιγματισμού που ταλανίζουν τη σχολική τους καθημερινότητα και να γίνουν τα ίδια σκεπτόμενοι άνθρωποι. Καλώς ήρθες "Σκουφοκοκκινίτσα"!