"Αυτό που η κάμπια ονομάζει τέλος
του κόσμου, η ζωή το λέει πεταλούδα», και μέσα σε μία μόνο φράση συνοψίζεται η
δύναμη του μυθιστορήματος της συγγραφέως Τζίνας Ψάρρη, που φέρει τον τίτλο
«Μέχρι το πέμπτο σκαλοπάτι». Είναι η κατάθεση ψυχής μιας έφηβης που σεργιανάει με
θράσος στα μονοπάτια της ζωής, τολμάει να ρισκάρει στον έρωτα, υπομένει στωικά
τραγικά λάθη και μοιραίες συμπεριφορές, αναγεννιέται μέσα από το ρόλο της μάνας,
πιστεύει στη βαθιά πίστη και αφοσίωση, και διαλύεται από τις ανασφάλειες και
την ανάγκη της για συντροφικότητα. Ένας χείμαρρος σκέψεων και αναμνήσεων που σε
γραπώνουν με πρωτόγνωρη δύναμη και σε στροβιλίζουν στη δίνη των «πρέπει» και
των στερεοτύπων της ελληνικής κοινωνίας και σε αναγκάζουν να δεις σφάλματα και
ενοχές στα μάτια χωρίς φόβο.
 |
| ΚΛΙΚ για να διαβάσετε την υπόθεση |
Η Χριστίνα, μια αντιδραστική
έφηβη, που νιώθει ότι κανείς από την οικογένειά της δεν μπορεί να τη νιώσει, να
την καταλάβει και να αντιληφθεί τις ανάγκες της, υιοθετεί αμυντική στάση
απέναντί τους για να τους αποδείξει πόσο δυνατή είναι. Ένα τραγικό γεγονός όμως
που θα συνταράξει συθέμελα την ίδια αλλά και τις οικογενειακές ισορροπίες, θα
αποτελέσει το έναυσμα για να αλλάξει ρότα στη ζωή της. Μόνο που ο έρωτας δεν αφήνει
πολλά περιθώρια για να κρατήσει η λογική τα ηνία, και έτσι ο Βασίλης θα γίνει
εν μία νυκτί ο απόλυτος άρχοντας της καρδιάς της. Η καριέρα μπαίνει σε δεύτερη μοίρα και ο
έγγαμος βίος ξεκινά … Οι όμορφες στιγμές
μπερδεύονται με τις προσβολές, η αγάπη θολώνει την κρίση, η ανάγκη για μια
οικογένεια υπερκαλύπτει την συγκλονιστική αλήθεια, και ο δρόμος που η Χριστίνα
έχει αποφασίσει να ακολουθήσει, οδηγεί στο απόλυτο μηδέν. Θα καταφέρει άραγε να
σηκώσει το παράστημά της απέναντι στην ταπείνωση ή θα επιμείνει για να αλλάξει τις συμπεριφορές που την πληγώνουν;
Με κέρδισε αμέσως η δισυπόστατη
γραφή της συγγραφέως : ποιητική και συνάμα σκληρή, λυρική και ταυτόχρονα
καυστική, ήρεμη μα και σαν φουρτουνιασμένη θάλασσα που θέλει να σε καταπιεί
καθώς αφήνεσαι στις λέξεις της. Χωρίς να σου αφήνει περιθώρια να σκεφτείς, να
πάρεις ανάσα, να προλάβεις να γείρεις την πλάστιγγα προς μία μόνο κατεύθυνση, η
κα Ψάρρη ανοίγει τους ασκούς της ψυχής της ηρωίδας, και αποτυπώνει τα γεγονότα
της καθημερινότητάς της από την εφηβεία μέχρι την ηλικία των πενήντα χρόνων.
Την ηλικία ορόσημο για την Χριστίνα, την ηλικία εκείνη που η ζωή της ξεκινά από
το μηδέν αλλά με την καρδιά πλούσια σε συναισθήματα, πίκρες, πόνους και ενοχές.
Ξετυλίγει αργά και μεθοδικά το κουβάρι των αναμνήσεών της και σε κάνει κοινωνό σε κάθε της ευτυχισμένη ή δύσκολη στιγμή. Συμπάσχεις μαζί της από την πρώτη
στιγμή και πιάνεις τον εαυτό σου να γελάει, να κλαίει, να μένει άφωνος από τις εξελίξεις, να θυμώνει με τη στάση της
απέναντι στις καταστάσεις που βιώνει αλλά την ίδια στιγμή να τη δικαιολογείς
μέσα σου. Γιατί αναγνωρίζεις ξαφνικά στη συμπεριφορά της και στις αποφάσεις της δικά σου γνώριμα κομμάτια, και συνειδητοποιείς ξαφνικά πόσο λάθος φαντάζουν
και οι δικές σου κινήσεις. Σαν καθρέφτης που στέκεται απέναντι σου και σε καλεί
να στοχαστείς πόσο υπερτερούν τα στερεότυπα της κοινωνίας που ζούμε, ή η ανάγκη
να μην πληγώσουμε τους ανθρώπους που αγαπάμε βαθιά, σε σχέση με τις δικές μας
ουσιαστικές, πραγματικές ανάγκες. Σωματικές και ψυχικές.
Η τριτοπρόσωπη αφήγηση κατόρθωσε
να διατηρήσει τις απαραίτητες συναισθηματικές ισορροπίες, ώστε να μην χαθεί η
αλήθεια του μυθιστορήματος στην ένταση της συγκίνησης και του θυμού. Οι χαρακτήρες που κινούνται γύρω από την
ηρωίδα αληθινοί, απτοί, οικείοι, τους γνωρίζεις από τον δικό σου κοινωνικό περίγυρο. Οι εναλλαγές στις συμπεριφορές τους προσδίδουν ζωντάνια και αγωνία στην εξέλιξη της πλοκής και ανυπομονείς να ανακαλύψεις την αλήθεια πίσω από τα προσωπεία. Μα πάνω από όλους η φυσιογνωμία του πατέρα, μίλησε στην καρδιά μου. Οι σκηνές μαζί του είναι τόσο δυνατές συγκινησιακά που πραγματικά λύγισα καθώς τις διάβαζα. Αυτή η υποτιμημένη μορφή στην ελληνική λογοτεχνία, αναδεικνύεται χωρίς υπερβολές μέσα από το κείμενο αυτό και καταφέρνει με τη δωρική του στάση να υμνήσει κάθε πατέρα.
Ένα συναρπαστικό ταξίδι στη ζωή μιας γυναίκας της διπλανής πόρτας, που αξίζει να το διαβάσετε...
ΚΡΗΤΙΚΟΥ ΚΑΛΛΙΟΠΗ