"Η Ταβέρνα της Τζαμάικας" διαθέτει όλα τα αγαπημένα χαρακτηριστικά της στόφας των κλασικών μυθιστορημάτων: μοναδικό συγγραφικό στυλ και αφήγηση, ολοκληρωμένους χαρακτήρες, σασπένς, εμβληματικά τοπία και αιχμηρές παρατηρήσεις για ζητήματα που μας απασχολούν μέχρι και σήμερα, όπως η ενδοοικογενειακή βία και η θέση της γυναίκας στην κοινωνία. Το βιβλίο έγινε κινηματογραφική ταινία από τον Άλφρεντ Χίτσκοκ, μεταφέρθηκε στην τηλεόραση και το θέατρο, ενώ οι χαρακτήρες του και η πλοκή του έχουν εμπνεύσει αρκετές μουσικές δημιουργίες. Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Παπαδόπουλος.
Την έξοχη αφήγηση της Ντι Μοριέ διαπερνά, από την πρώτη ως
την τελευταία σελίδα, ένας ανησυχαστικός ψίθυρος: είναι το κακό που ελλοχεύει
παντού.
THE
GUARDIAN
ΥΠΟΘΕΣΗ
Το εκπληκτικό μυθιστόρημα της Δάφνης ντι Μοριέ μας μεταφέρει
στην Κορνουάλη του 1820. Η 23χρονη Μαίρη
Γέλαν φτάνει σε έναν έρημο βαλτότοπο κοντά στις ακτές, με σκοπό να εκπληρώσει
την τελευταία επιθυμία της μητέρας της: να πάει να ζήσει μαζί με τη θεία και
τον σύζυγο της, τον βίαιο και μέθυσο ιδιοκτήτη της ταβέρνας της Τζαμάικας, Τζος
Μέρλιν. Σύντομα θα αντιληφθεί ότι η ταβέρνα είναι άντρο παρανομίας και πως το
σκοτάδι που απλώνεται από νωρίς στους αφιλόξενους βαλτότοπους έχει εισχωρήσει
βαθιά όχι μόνο στους ετοιμόρροπους τοίχους της ταβέρνας, αλλά και στις ψυχές
των ανθρώπων.
Η Μαίρη από τη στιγμή που πατά το πόδι της στο νέο της
σπιτικό καλείται να ξεχωρίσει το καλό από το κακό, την ειλικρίνεια από την
υποκρισία, και βρίσκεται αντιμέτωποι με πολλούς κινδύνους αλλά και με έναν
έρωτα που πηγαίνει ενάντια στη λογική και την ηθική της. Το μόνο όπλο που
διαθέτει απέναντι σε όλες τις προκλήσεις της νέας της ζωής είναι το ατσαλένιο
θάρρος και ο δυναμισμός της.
Η ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ
Η Daphne du Maurier (Δάφνη Ντι Μοριέ) γεννήθηκε το 1907 στο Λονδίνο. Ήταν η δεύτερη
από τις τρεις κόρες μιας επιφανούς καλλιτεχνικής οικογένειας. Έζησε μεγάλο
μέρος της ζωής της στην Κορνουάλη, όπου είναι τοποθετημένα και τα περισσότερα
έργα της. Το 1932 παντρεύτηκε τον στρατιωτικό Φρέντερικ Μπράουνινγκ, µε τον
οποίο απέκτησε τρία παιδιά. Έγραψε διηγήματα, μυθιστορήματα και θεατρικά έργα,
συνήθως µε ρομαντικό θέμα, αλλά δυσοίωνη ατμόσφαιρα. Γνωστότερα μυθιστορήματά
της είναι τα Ρεβέκκα (1938), Η εξαδέλφη µου η Ραχήλ (1951), Ο αποδιοπομπαίος
τράγος (1957), Το σπίτι της όχθης (1969) κ.ά. Πολλά από αυτά, μεταξύ των οποίων
και η Ταβέρνα της Τζαμάικας (1936), διασκευάστηκαν για τον κινηματογράφο από
τους σκηνοθέτες Άλφρεντ Χίτσκοκ, Νίκολας Ρεγκ κ.ά. Πέθανε το 1989 στην Κορνουάλη.