Τα ψυχολογικά θρίλερ είναι το είδος των βιβλίων που μπορεί να με κρατήσουν ξάγρυπνη, ακόμα και μετά από μια εξαιρετικά κουραστική μέρα. Όμως, μόνο εκείνα που ξέρουν να υπηρετήσουν σωστά τον σκοπό τους. Γιατί είναι πολλές οι φορές, που έχω πέσει στην παγίδα να διαβάσω βιβλία, που θεωρείται ότι ανήκουν σε αυτή την κατηγορία, αλλά τελικά πρόκειται για αστυνομικά μυθιστορήματα ή θρίλερ τρόμου. Υπάρχουν φυσικά πολλές ομοιότητες μεταξύ αυτών των ειδών : το μυστήριο, το δράμα, η δράση, η ένταση. Η ειδοποιός όμως διαφορά τους είναι, πως σ' ένα ψυχολογικό θρίλερ η έμφαση δίνεται στην ασταθή και διαταραγμένη ψυχολογία των χαρακτήρων. Και αυτό φυσικά έχει ως αποτέλεσμα όλα να είναι πιθανά, όλα να ανατρέπονται εν ριπή οφθαλμού και η αγωνία να χτυπάει κόκκινο σε κάθε σελίδα. Μαγική αίσθηση! Οι "σκληρές αλήθειες", αν και το πρώτο μυθιστόρημα του συγγραφέα Ηλία Μωραΐτη, κατόρθωσαν όχι απλά να με κερδίσουν, αλλά και να με παρασύρουν σε αυτόν τον σκοτεινό κόσμο της διαστρεβλωμένης πραγματικότητας, όπου κανείς δεν μπορεί να ξέρει με σιγουριά ποιος είναι φίλος και ποιος εχθρός.
Η ιστορία ξεκινάει στη Μασαχουσέτη τον Νοέμβριο του 2015. Η νεαρή Αγνή Μάρκου, ψάχνει να βρει τις ρίζες της, μετά τον θάνατο της μητέρας της. Δυστυχώς, οι πληροφορίες που έχει για τον πατέρα της είναι ελάχιστες, όμως βρίσκει έναν απρόσμενο σύμμαχο κρυμμένο στη διαθήκη της μητέρας της. Ένα βιβλίο, του συγγραφέα Δημήτρη Αλεξιάδη. Μέσα από τις σελίδες του, θα μάθει κάποιες λεπτομέρειες για το παρελθόν των γονιών της, όχι όμως αρκετές για να διαλευκάνει τα "πως" και τα "γιατί" που την βασανίζουν. Η επιστροφή της στην Ελλάδα είναι αναγκαία, για να ανακαλύψει όσα της έκρυβαν για χρόνια. Εκεί, όλα τα κομμάτια θα μπουν στη θέση τους, οι μάσκες θα πέσουν, και θα αποκαλυφθούν σκληρές αλήθειες για όλους.
Η τριτοπρόσωπη αφήγηση και η περιγραφή της ζωής της Αγνής με τη μητέρας της στις πρώτες σελίδες, δίνουν αρχικά την εντύπωση ενός βιβλίου που κινείται στα χνάρια του κοινωνικού μυθιστορήματος με ψήγματα μυστηρίου. Και ξαφνικά, ένα ευφυές εύρημα αλλάζει εντελώς το σκηνικό. Η αναδρομή στο παρελθόν γίνεται μέσα από το βιβλίο του συγγραφέα Δημήτρη Αλεξιάδη! Και όπως κάθε βιβλίο, έτσι και αυτό, κρύβει μέσα του αλήθειες εμπλουτισμένες με πολλά στοιχεία μυθοπλασίας. Συνεπώς, ούτε η Αγνή ούτε ο αναγνώστης, μπορούν να διακρίνουν που τελειώνει η φαντασία και που αρχίζει η πραγματικότητα. Όλα είναι ρευστά, και κυρίως δοσμένα μέσα από το πρίσμα του Αλεξιάδη. Πρόσωπα και προσωπεία γίνονται ένα, και είναι δύσκολο να βρεις την άκρη του νήματος.
Η απλότητα της γραφής, σε συνδυασμό με τη σφιχτοδεμένη πλοκή και τις συνεχείς εναλλαγές των καταστάσεων, δεν αφήνουν περιθώρια χαλάρωσης. Οι σχέσεις των πρωταγωνιστών εμμονικές, πολύπλοκες, παθολογικές, χωρίς οίκτο, χωρίς περιθώρια μεταμέλειας και επιστροφής στην ευτυχία. Οι υποψίες περνούν από τον έναν στον άλλον, και κάθε πράξη υπηρετεί κάποιον κρυφό στόχο. Το κουβάρι της ιστορίας ξεδιπλώνεται με ένα τέμπο, που κατορθώνει και να κρατήσει ζωηρό το ενδιαφέρον, και αμείωτο το μυστήριο, αλλά και να αποδώσει όλες τις ψυχολογικές διακυμάνσεις των ηρώων. Μέχρι την τελευταία σελίδα, όπου η απόλυτη ανατροπή δένει μοναδικά με την άρτια -για πρώτο μυθιστόρημα- ανάπτυξη της υπόθεσης.
Μην είσαι σίγουρος πως αντέχεις τις "σκληρές αλήθειες"...
Καλλιόπη Κρητικού
Μην είσαι σίγουρος πως αντέχεις τις "σκληρές αλήθειες"...
Καλλιόπη Κρητικού