Ζούμε σε μια εποχή περίεργη και αισθανόμαστε διαρκώς ότι βρισκόμαστε στη δίνη γεγονότων, η έκβαση των οποίων δεν βρίσκεται στα χέρια μας. Προσπαθούμε απεγνωσμένα να διατηρήσουμε την προσωπική μας ελευθερία – όπως τουλάχιστον την αντιλαμβάνεται ο καθένας -, και συνεπώς τον ίδιο μας τον εαυτό. Ο κος Γιάννης Φιλιππίδης κατόρθωσε με τα παιχνίδια πεζογραφίας «κωδικός ελευθερία», ν’ αγγίξει με τόλμη τις πιο βαθιές ανησυχίες μου και να δώσει φωνή στις σκέψεις που με κατακλύζουν σήμερα. Μικρά κείμενα που κρύβουν ανάμεσα στις προτάσεις τους όνειρα, αλήθειες, ελπίδες, ανησυχίες, φόβους, ντυμένα με τις εκπληκτικές φωτογραφίες του Νίκου Τελλίδη, προσφέροντας στον αναγνώστη ένα βιβλίο που κινητοποιεί όλες τις αισθήσεις και τα συναισθήματα.
 |
| Κλικ για να διαβάσετε την υπόθεση |
Θεωρώ ότι ο «κωδικός ελευθερία»
αποτελεί ένα ιδιαίτερο λογοτεχνικό πόνημα : η γραφή του ρέει αβίαστη, μεστή,
στιβαρή, αποφασιστική, δίνει πνοή στην κάθε λέξη, απογειώνει τα κρυμμένα
νοήματα, αγγίζει ευαίσθητες χορδές. Βασικό ρόλο σ αυτό παίζει το γεγονός ότι πρόκειται
για ένα αυτοβιογραφικό έργο, δοσμένο σε αυτόνομα χωρία, που σκιαγραφούν τη ζωή
του συγγραφέα, το «είναι» του, τις αναμνήσεις του, τις αγωνίες του και σε
καθηλώνουν. Ο δημιουργός τους δεν ακολουθεί ένα συγκεκριμένο μοτίβο, αλλά
παίζει με τις λέξεις, αποτυπώνοντας στο χαρτί κάθε σκέψη, άλλοτε σε μορφή
ποιήματος, άλλοτε ως χρονογράφημα, άλλοτε σαν ένα μικρό μυθιστόρημα, άλλοτε ως
θεατρικό μονόπρακτο. Και εκεί ακριβώς
έγκειται η ομορφιά αυτού του βιβλίου , γιατί ακολουθεί τον ειρμό των σκέψεων
μας, που ξεπηδούν ξαφνικά και αλλάζουν κατεύθυνση και πορεία διαρκώς.
Ο συγγραφέας είναι εξαίρετος
γνώστης της ελληνικής γλώσσας και η ανάγνωση του έργου του αποτελεί ένα μαγικό
ταξίδι. Μέσα από
τις σελίδες του περιδιαβαίνεις στην Ευρυπίδου που είναι διαποτισμένη από
αρώματα και μυρωδιές,
αναρωτιέσαι τι είναι θλίψη, αφουγκράζεσαι την αλήθεια σου συντροφιά με τη
μεγαλύτερη πανσέληνο του Αυγούστου, κρατάς το χέρι του Σταύρου, γνωρίζεις το
μεγαλείο ψυχής της Αλεξάνδρας, ανακαλύπτεις την ελπίδα που ανθίζει μέσα σε μια
αγκαλιά στα βραχάκια του Άρειου Πάγου. Ομορφιές και σαγηνευτικά μέρη της χώρας
μας αποτελούν το σκηνικό στο οποίο ο συγγραφέας ξεδιπλώνει το
φανερό και το κρυμμένο «εγώ» του, δηλώνει τη στάση ζωής του, καταθέτει την
αγάπη του για την Ελλάδα, αποτυπώνει τη δύναμη που έχουν οι πλατείες και τα
πεζοδρόμια. Μια διαρκής αντίφαση ανάμεσα στη χαρά και τη λύπη, στο θάρρος και
τη δειλία, στη διεκδίκηση της ελευθερίας και στην απραξία.
Ο «κωδικός ελευθερία» είναι ένας
στοχαστικός περίπατος στα σοκάκια της πληγωμένης μας πατρίδας με οδηγό τη,
γεμάτη λυρικότητα και ψυχική ένταση, γραφή του κου Φιλιππίδη…
ΚΡΗΤΙΚΟΥ ΚΑΛΛΙΟΠΗ