Μια καυστική ματιά στη δικτατορία του Πινοσέτ μέσα από τη αθωότητα της παιδικής ψυχής και την ευαίσθητη πένα ενός συγγραφέα, αποτυπωμένη με καθαρότητα σκέψης, λόγου και γραφής. Αυτό είναι το συγκλονιστικό βιβλίο "Τρόποι να γυρίζεις σπίτι" του εκ Αργεντινής Alejandro Zambra. Είναι μια ιστορία που κρύβει μέσα της μια άλλη ιστορία, καθώς ο αναγνώστης παρακολουθεί την προσπάθεια ενός συγγραφέα να γράψει ένα μυθιστόρημα με προσωπικά στοιχεία, αναμειγνύοντας αληθινές καταστάσεις και πρόσωπα με τη μυθοπλασία. Σαν μικρά διηγήματα προβάλλει μπροστά στον αναγνώστη η αγριότητα μιας ολόκληρης εποχής που συγκλόνισε τη Χιλή. Αντικρίζει κατάματα την σιωπηλή αποδοχή και ανοχή, τις τραγικές επιπτώσεις της αντίστασης και τα συναισθηματικά ρήγματα στις παιδικές καρδιές, που δεν κλείνουν ποτέ.
 |
| Κλικ για να διαβάσετε την υπόθεση |
Το κουβάρι ξετυλίγεται αργά με αφετηρία έναν σεισμό, και τον εννιάχρονο αφηγητή να περιγράφει τη γνωριμία του με την μεγαλύτερή του Κλαούντια, την αποστολή παρακολούθησης του γείτονά του Ραούλ που εκείνη του ανέθεσε και τις κινήσεις που έκανε για φέρει με επιτυχία εις πέρας το έργο του. Ξαφνικά το σκηνικό αλλάζει και ανακαλύπτεις ότι η ιστορία του μικρού αποτελεί απλά ένα κεφάλαιο μυθιστορήματος και μεταφέρεσαι αυτόματα στην καθημερινότητα του συγγραφέα. Γνωρίζεις τον δικό του μικρόκοσμο, τις ανασφάλειες του, τις ενοχές του για την εκκωφαντική σιωπή των γονιών του, την ανάγκη του να γυρίσει πίσω στα μέρη που μεγάλωσε και ν' ανασύρει μνήμες και θύμησες. Μια διαρκής μάχη ανάμεσα στον δημιουργό και το έργο του ... μια μάχη ανάμεσα στην αθωότητα και την σκληρή πραγματικότητα, μια μάχη ανάμεσα στο παρόν και το παρελθόν, μια μάχη ανάμεσα στη μελαγχολία και την αισιοδοξία...
Ένα συγκλονιστικό πεζογράφημα που αναδεικνύει τη δύναμη της γραφής του συγγραφέα. Μικρές προτάσεις , βαθιά νοήματα, προσωπικοί στοχασμοί που σε συνεπαίρνουν στο διάβα τους. Άπειροι συμβολισμοί που ζητούν χρόνο και χώρο στη σκέψη του αναγνώστη. Ο συγγραφέας - πρωταγωνιστής ψάχνει απεγνωσμένα το κουκούλι της παιδικής του ηλικίας για να γιατρέψει τις πληγές του, να βρει τις απαντήσεις στις ανησυχίες του, κοιτώντας στα μάτια τα πολιτικά δρώμενα της χώρας του και καταγγέλλοντας τη δικτατορία που ισοπέδωσε χιλιάδες αθώες ψυχές στο διάβα της. Επιστρέφει πίσω στο πατρικό σπίτι για να βρει τη γαλήνη, την αθωότητα, τη θαλπωρή της γονικής αγκαλιάς. Γυρεύει τα πρόσωπα των ανθρώπων που αγαπά μα συνειδητοποιεί ότι δεν μπορούμε ποτέ πραγματικά να τα δούμε.
Όχι, δεν πρόκειται για ένα μυθιστόρημα δράσης και έντασης. Είναι ένα ημερολόγιο συναισθημάτων και στοχασμών με φόντο τη Χιλή. Ένας καταπέλτης απέναντι στα τραγικά γεγονότα μα και μια ελεγεία στη συγγραφή βιβλίων. Μια απόπειρα κατανόησης της σχέσης παιδιών και γονέων, και της δύναμης που κρύβει αυτή μέσα της. Μια διαπίστωση ότι όσο νωρίς και αν φύγουμε απο την γονική εστία, όποιο μονοπάτι ζωής κι αν ακολουθήσουμε, πάντα θα προσπαθούμε να βρούμε τον τρόπο για να γυρίζουμε πίσω.
"Χθες το βράδυ περπάτησα για ώρες. Ήταν σαν να 'θελα να
χαθώ σ' άγνωστους δρόμους· να χαθώ ασυλλόγιστα, τελείως. Όμως είναι κάτι
στιγμές που δεν μπορούμε, που δεν ξέρουμε να χαθούμε · κι ας παίρνουμε μονίμως
λάθους δρόμους ̇ κι ας χάνουμε όλα τα σημεία αναφοράς ̇ κι ας έχει πάει αργά και
,καθώς προχωράμε, νιώθουμε το βάρος του ξημερώματος. Είναι φορές που, όσο κι αν
το προσπαθήσουμε, συνειδητοποιούμε πως δεν ξέρουμε ότι δεν μπορούμε να χαθούμε.
Κι ίσως νοσταλγούμε την εποχή όπου μπορούσαμε να χαθούμε · την εποχή όπου όλοι
οι δρόμοι ήταν άγνωστοι."
Ένα εξαιρετικό βιβλίο που αναδεικνύει την ανάγκη για επιστροφή στις αναμνήσεις της παιδικής ηλικίας και στα μέρη που γεννήθηκαν αυτές, δια χειρός Alejandro Zambra και με την απαράμιλλη - για ακόμα μια φορά - μετάφραση του κου Αχιλλέα Κυριακίδη...
ΚΡΗΤΙΚΟΥ ΚΑΛΛΙΟΠΗ