"Το όνομά μου είναι Κρητικού Καλλιόπη και αγαπώ με πάθος τα ψυχολογικά θρίλερ. Υπάρχουν τρία πράγματα που πρέπει να ξέρετε για αυτό το άκρως ανατρεπτικό μυθιστόρημα :
1. Δεν μπορείς να φανταστείς τι σε περιμένει στην επόμενη σελίδα
2. Παίζει ανελέητα με το μυαλό σου και δεν σε αφήνει να πάρεις ανάσα
3.Μένεις κατάπληκτος διαβάζοντας το φινάλε ξανά και ξανά, προσπαθώντας να αποκρυπτογραφήσεις την αλήθεια πίσω από τις λέξεις."
Από την πρώτη στιγμή λάτρεψα το πρωτότυπο οπισθόφυλλο, και αποφάσισα να το παραλλάξω αποτυπώνοντας με λίγες φράσεις την άποψή μου για αυτό το εθιστικό βιβλίο. Έντονο, γρήγορο, ευφυές, ασφυκτικό, με μια ατμόσφαιρα που σε τυλίγει χωρίς να το καταλάβεις και κάνει την καρδιά σου να χτυπά ξέφρενα, το πρώτο θρίλερ της Alice Feeney με κέρδισε απόλυτα. Τις λίγες στιγμές που το άφησα αναγκαστικά από τα χέρια μου, δεν προσπάθησα να σκεφτώ ποιες είναι οι πιθανές εκφάνσεις της υπόθεσης. Δεν ήθελα να χαλάσω τη μαγεία που είχε δημιουργήσει η συγγραφέας με τους χαρακτήρες της και την συναρπαστική της γραφή. Ήθελα να απολαύσω κάθε πτυχή της πλοκής και να νιώσω την αδρεναλίνη μου να χτυπάει κόκκινο σε κάθε αποκάλυψη. Όμως δεν ήμουν προετοιμασμένη για ότι επακολούθησε. Πρόσωπα και προσωπεία άλλαζαν με ταχύτητα φωτός, ψέματα και αλήθειες μπλέκονταν με απίστευτη δεξιοτεχνία και οι χαρακτήρες των ηρώων μεταστρέφονταν χωρίς έλεος.
Πρωταγωνίστρια της ιστορίας είναι η Άμπερ Ρένολντς, η οποία βρίσκεται σε κώμα και προσπαθεί να συνειδητοποήσει τί της συνέβη αλλά και να επικοινωνήσει με τους γύρω της. Μέσα από τις αναμνήσεις και τις εκμυστηρεύσεις της, ο αναγνώστης παλεύει να ενώσει τα κομμάτια του παζλ, να ξεχωρίσει το θύμα από τον θύτη, και να ανακαλύψει τον πραγματικό ένοχο. Το παιχνίδι όμως είναι σκληρό και ανελέητο, καθώς οι ενδείξεις και τα στοιχεία δείχνουν προς την αντίθετη κατεύθυνση από τις πεποιθήσεις της ηρωίδας, και όλα περιπλέκονται.
Οι χαρακτήρες που έχει επινοήσει η συγγραφέας ειναι αριστουργηματικοί. Ανασφαλείς, με έντονες ψυχολογικές διαταραχές και συναισθηματικές μεταπτώσεις, άλλοτε παγιδευμένοι στις εμμονές τους και άλλοτε αποφασισμένοι να δώσουν τέλος στην χειραγώγησή τους. Προσπαθούν να είναι ειλικρινείς αλλά η διαταραγμένη τους προσωπικότητα τους οδηγεί σε απρόβλεπτες πράξεις. Ξέρουν να προσαρμόζουν τις μάσκες τους ανάλογα με τις περιστάσεις και για αυτό είναι δύσκολο κάποιος να διακρίνει τις ασυνέπειες των αποφάσεών τους. Αληθινοί και κάλπικοι χαρακτήρες γίνονται ένα, και το παιχνίδι ξεκινά.
Η γραφή της Feeney μου θύμισε έντονα την λατρεμένη μου Gillian Flynn. Σκοτεινή, μεθυστική, διεστραμμένη. Η πρωτοπρόσωπη αφήγηση απογειώνει την πλοκή, καθώς υποχρεώνει τον αναγνώστη να βιώνει την απόγνωση και τον πανικό της πρωταγωνίστριας που βρίσκεται σε κώμα, να νιώθει την απειλητική ανάσα του θανάτου, να αισθάνεται παγιδευμένος στο κλειστοφοβικό σκηνικό. Οι χρονικές ανακολουθίες επιτείνουν την αγωνία, το μυστήριο, την ένταση και οι κορυφαίες εκπλήξεις που διαδέχονται η μία την άλλη με κινηματογραφικό ρυθμό, πραγματικά προσφέρουν μοναδικές στιγμές αναγνωστικής απόλαυσης.
Το "Μερικές φορές λέω ψέματα" είναι ένα θρίλερ για απαιτητικούς αναγνώστες και η Alicia Feeney είναι σίγουρο ότι θα μας απασχολήσει πολύ στο μέλλον.
ΚΡΗΤΙΚΟΥ ΚΑΛΛΙΟΠΗ